အလြမ္းေတြၿပည့္က်ပ္လို႕
ကေယာင္ေခ်ာက္ၿခားေကာင္ကင္ၾကီး
တစ္ခါတစ္ရံသူဟာ
ေအာ္ငိုတတ္တယ္။
တစ္ခါတစ္ရံသူဟာ
ၿပံဳးၿပံဳးေလးအၿမဲေနတတ္တယ္။
တစ္ခါတစ္ရံသူဟာ
အလြမ္းေတြၿပည့္ႏွက္ေနတတ္တယ္။
တစ္ခါတစ္ရံသူဟာ
တစ္ေနရာကိုေငးေမာေနတတ္တယ္။
ခံစားခ်က္ဆိုတဲ့ မိုးတိမ္ေတြကလည္း
တစ္ခါတစ္ရံကင္းမဲ့ေနတတ္တယ္။
သူ႕ကိုယ္သူလည္း နားမလည္ႏိုင္ဘူး
ခုခ်ိန္ထိ ဘာေတြၿဖစ္ေနမွန္းဆိုတာ။
သူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို
ေမွ်ာ္ေနတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။
အလင္းေပ်ာက္လို႕ အေမွာင္ေရာက္လာတဲ့
အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး
ေငးေမာေနမိတယ္။
သူ႕ဘ၀မွာ အတၱဆိုတာလည္းမရွိဘူး။
အရာအားလံုးေပးဆပ္ၿခင္းလို႕
သတ္မွတ္ထားတယ္။
သူဟာခုခ်ိန္ထိေစာင့္ေနဆဲေပါ့....
ေအးၿမမႈေတြအၿမဲလိုလိုေပးတဲ့
လရိပ္ကေလးတစ္ခုကိုေပါ့...။။။။
Posts
2 comments:
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ တမ္းတတာ လြမ္းဆြတ္တာေတြ ခဏေမ့ထားတယ္ကြ။ လက္ရွိေနရာေလးမွာ ရသေလာက္ေလး ေပ်ာ္ေအာင္ေနတယ္။
လြမ္းတာလဲလြမ္းေပါ႔ကြာ
တရားလြန္ေတာ႔မလြမ္းနဲ႔ေပါ႔.....
Post a Comment