ေတြနဲ႕ငါဟာကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
စတင္သီကံုးခဲ့တယ္။
အၿပာေရာင္ ေဖာင္တိန္ေလးနဲ႕
အၿဖဴေရာင္ စာရြက္ေလးေတြက
ငါ့ရင္ဘတ္ ကိုေနရာယူခဲ့တယ္။
အရင္ကဆို မင္းရဲ႕
အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳ ေလးေတြက
ငါ့ရဲ႕ ပထမေပါ့။
မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္
အလြမ္းေဆြး ကဗ်ာေလးေတြက
ငါ့ရဲ႕အေဖာ္အၿဖစ္ေနရာယူခဲ့တယ္။
ငါဟာ ရွင္ရက္နဲ႕ေသေနတဲ့
သူတစ္ေယာက္ပါ။
ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း ကဗ်ာဆိုတဲ့
ေသြးေတြက ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက
ေဖာက္ထြက္ေနခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္ လည္းဆိုေတာ့
ကဗ်ာဆိုတဲ့ အပိုင္းအစေတြက
မင္းဆိုတဲ့သူတစ္ေယာက္
ၿဖစ္ေနလို႕ဘဲ...။။။။။။
Posts
3 comments:
အခုေနာက္ပိုင္း ဒီလိုကဗ်ာေလးေတြ အေရးမ်ားလာၾကတယ္။ ပထမ အပိုဒ္မွာ စာေၾကာင္းခြဲထားပံုက တမ်ဳိးပဲ။ တေၾကာင္းတည္း ေရးရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တာပဲ။ ဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေ၀ဖန္ၾကည့္တာပါ။ ကာရန္နဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြ ေရးၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။ အျမင္တမ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ။
ေကာင္းပါတယ္... ေလးေလးနက္နက္ေရးထားတာပဲ... အၿမဲ အားေပးေနပါတယ္....
ညီမေလးေ၇....ကဗ်ာေလးကေကာင္းတယ္ေနာ္...အားေပးတယ္ကြာ...
Post a Comment